Seninle geçen üç ay :))

Oğluşum üç ay geçirdik senle.Nasıl geçecek bu hamilelik,doğum nasıl,nerde olacak derken hepsi geçti sen üç aylık oldun bile.Babanında benimde hayatımızda yeni bir dönem açıldı.Bize neler yaptırıyorsun ne hallere sokuyorsun inan biz bile şaşıp kalıyoruz.
Mesela ben üç aydır evden dışarı sayılı kez çıkmışımdır,geceleri bölük pörçük uykularla geçiriyorum,sen izin verirsen sofrada uzun oturabiliyorum,emzir-uyut-altını temizle döngüsündeyim,televizyonda herhangi bir diziyi,programı başından sonuna izleyemiyorum.Amaaaaa bunlardan mahrum olmak beni çok mutlu edecek deselerdi inanmazdım sen olmadan önce.Seninle olmak dünyanın tüm güzelliklerine değermiş meğer.Babanın hiç bir bebeği böylesine sevdiğini , kucağına aldığını görmemiştim.Sabah ilk işi gelip beşiğinin başına seni sevmek,okuldan gelince ilk işi seni kucağına almak:)

Yani oğlum yüreğimizi öyle bir sevgiyle doldurdunki,bizi kendine öyle bir aşık ettinki bundan sonra iflah olmayız :))

Ve Çınar doğdu :))

Annecim o kadar çok bekledim ve istedimki seni ameliyathaneye giderken bile rüyada gibiydim inanamıyordum bi bebeği kucağıma alacağıma,seni görmeden sesini duydum avaz avaz bağırıyordun (üvee
üvee üvee )bende hüngür hüngür ağlıyordum mutluluktan:))sonra hemşire bi kaç dakika sonra seni bana gösterdi aman Allahım bu nasıl bi şey bi çift kara göz sinirli sinirli bana bakıyor niye rahatımı bozdunuz der gibi:))alnına bi öpücük kondurdum ve seni hemen odamıza götürdüler ben senden yarım saat sonra geldim .Geldiğimde odada bi curcuna vardıki sorma baban,anneannen,deden,babaannen,teyzen,enişten,defniş,doktor,hemşire :)odaya ilk girdiğimde defnişin güzel gözlerini gördüm meraklı meraklı sedyede yatan teyzesine bakıyordu :))Sonra ben titreyen bi sesle "bebek nerde"diye sordum(baban daha sonra bu cümleyle çok dalga geçti).Sen doktorun kucağında yarı çıplak bağırıyordun anneannen ve teyzen seni seviyorlardı "oy kurban olurum ağlama yavrum " modlarında :))

Ben gelene kadar odaya ağzın devamlı açık ellerini emmişsin ağzını hep tahriş etmişsin ,dedikki bu çocuk çok obur olacak :))Sonra seni emzirdim öptüm kokladım,Allahıma bin kere şükrettim bana bu duyguyu yaşattığı için.

Resimde görüyorsun deden resmini çekiyor babaannen halana haber veriyor doğduğunu :))

 O kadar mutluyumki o an ne ağrı ne sızı sadece seni düşünüyorum,mutluluktan uçacağım sanki :))Nasılda mışıl mışıl uyuyorsun kuzum :))

minicik elin teyzenn ellerinde

Bak kimler gelmiş ilk ziyaretçilerimiz Fatma teyze,Vicdan teyze,Ergün amca,Ateş abi ve Ateşin anneannesi Fatma teyze :))

Sonra Hatice teyzenkarnında Yamanla,Belgin teyzen ve Dilek teyzen geldi :))Bu Dilek teyzen benim yıllardır başımın etini yiyodu bebek bebek diye bak nasılda gururlanıyo dediğimi yaptırdım diye :))

Veee tabiki sıra geldi eser sahibine :)Baban bu sürecin en soğukkanlı adamıydı görende sanırki daha önce beş kere baba oldu..ama babanda ters bir işleyiş söz konusu bizler zamanla yeni hayatımıza alışırken ve heyecanımız azalırken baban senle yaşadıkça heyecanlanmaya ve daha mutlu olmaya başladı :))Napcan o  %100 Karadenizli neyseki sen de bu oran %50 :))

Hastaneye giderken

Evimizden çıkarken aneannen ve dedenle bi poz verelim dedik :))

Gördüğün gibi gezmeye gider gibi doğuma gittim ,hasteden çıkarken yanımda bi yakışıklı prens olacak.








           

Baban aslında çok heyecanlı ama belli etmemek için büyük çaba sarfediyor :))

hoşgeldin bebeğim

22.10.2010 tarihinde saat 09.15 te hayatımıza girerek bizi dünyanın en mutlu insanı yaptın.Oğlum dünyadaki ilk resmin biraz acemice olmuş ama heyecandan baban ancak bu kadar başarabilmiş :)